Lezing
"De riolering van Rome wordt beschouwd als de belangrijkste prestatie uit de geschiedenis", schreef de Romeinse schrijver Plinius de Oudere. Ook in de studies van 19de-eeuwse ingenieurs, die - in hun ijver om in de grote steden van Europa rioleringen aan te leggen - de cloaca maxima bestudeerden, klinkt deze bewondering door. Zij voerden de Romeinse riolen op als voorbeeld van hygiëne en beschaving. De Romeinen hebben inderdaad veel geld en moeite gestoken in het aanleggen van rioleringen. Impliciet gaat men er echter van uit dat deze voorzieningen met een hygiënisch doel zijn aangelegd. Uit recent onderzoek blijkt dat dit niet het geval is.
In deze lezing worden de watervoorziening en de rioleringen in drie verschillende Romeinse steden (Pompeji, Herculaneum en Ostia) onder de loep genomen. De vraag wordt gesteld of de aanleg van toiletten en riolering wel zo hygiënebevorderend was als wij doorgaans denken. Het wordt een tocht langs de duistere zijde van het Romeinse leven ... De Romeinse steden waren veel vuiler dan tot nu toe is aangenomen.
Spreker: Gemma Jansen (archeologe)
- Maastricht, 27 oktober 2013