Lezing
De Duitse filosoof Martin Heidegger (1889-1976) kent een uitzonderlijke waarde toe aan de stemming (Stimmung) van de mens. Filosofische stemmingen bezitten een unieke openbaringskracht waardoor zij regionen bereiken die als zodanig voor het louter abstracte denken gesloten blijven. Zij laten de mens voelen hoe hij zich in het geheel van het zijnde situeert. Het weet hebben van het zijnde-in-totaliteit gebeurt dank zij de stemmingen. Iedere rationele uitleg van deze stemmingen is steeds armer dan het oorspronkelijke gevoel.
In de lezing worden twee stemmingen besproken die een grote rol spelen in Heideggers denken. De angst is de stemming bij de jonge Heidegger. De mens ervaart in de angst radicaal zijn nietigheid: "Wij 'zweven' in de angst. Duidelijker gezegd: de angst laat ons zweven, omdat hij het zijnde in zijn geheel aan het wegglijden brengt. Dit brengt met zich mee dat wijzelf - als mensen die er toch zijn - te midden van het zijnde meeglijden, onszelf ontglijden." De stemming van het latere zijnsdenken van Heidegger is de gelatenheid. Het is een fundamenteel openstaan voor de diepere zin achter iedere verschijningsvorm.
Spreker: Robert Kragting
- Maastricht, 7 september 2009
- Roermond, 8 september 2009